Nagihan Şekercioğlu

Biraz edebiyat molası…

Bir bayram arifesi pazarda gördüğüm ve fotoğrafladığım kırmızı rugan ayakkabılar hakkında şiir tadında bir başlangıç olsun dedim.

İlk bölüm, naçizâne kelimelerimle buluştu.

İkinci bölümü; edebiyat ve şiir dostu arkadaşım Seyit KARAGÜNEY yazdı. ( http://www.seyitkaraguney.com/ *** https://www.instagram.com/karaguneys/)

Keyifli okumalar diliyorum.

*******************

Semt pazarında dikkatimi çekti dün.

Bir çift kırmızı rugan ayakkabı…

Minik kız çocuklarının rüyalarına giren…

Büyülü bir prenses masalından çıkmış gibi öylece duruyordu tezgahta satılmayı bekleyerek.

Hele bayram öncesi alınırsa ne kadar da çok değerli olurdu minik kalpler için?

Yastığın yanında usulca beklerdi onlar bayram sabahı giyinilmeyi.

Kırmızı rugan ayakkabıları arayanların hikâyesiydi bu belki de, kim bilir?

Oysa dünya, çoğu kez çocukların oyun bile oynamasına müsaade etmiyordu ki…

Tarifsiz acılarla yaşanan savaşların gölgesinde büyüyen, kaçan, sömürülen, ölen insanlar belirdi bu kez gözümde.

Çocukluğunu yaşamadan satılan, telli duvaklı küçük bedenler…

Sahi, Ünzile kaç koyun ediyordu?

******************

Büyüyeceğini bilmeden yatar uykusuna bir kız çocuğu.

Rüyasını görür yeni alınacak bayramlık pabuçlarının.

Ki bilmez,

Ertesi gün çocuk bedenine göre biçilmiş ve de bedeli ödenmiş gelinliği giydirildiğinde zorla büyüyeceğini.

Bu yüzden üzeri hep tozlu kalmıştır,

Şehrin bedesteninde satın alınmayı bekleyen kırmızı pabuçların.

******************

Kasım’ ın en güzel sürprizi yurdumun çiçekleri, öğrencilerim oldu.

Şirin bir köy okulunda ücretli öğretmenlik görevime başladım. Pırıl pırıl bir gelecekle kucaklaştım. Hislerime kelimeler yetersiz kalıyor.

Başta Başöğretmenimiz Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere Cumhuriyet Dönemi’ nin ilk öğretmenlerinden halalarım; Hanife TÜZÜNER’ i, Hatice DEMİR’ i, kuzenim Can ARK’ ı mutluluk ve hüzünle anıyorum. Öğretmen büyüklerimin, arkadaşlarımın desteği ve deneyimleriyle ilerleyeceğim ne mutlu ki!

Evet, bazı insanlar hayata 1-0 yenik başlar. Sosyal, ekonomik dengesizlik, eğitimde eşitsizlik, imkansızlıklar, kültür yapıları, bakış açıları vs… İşte bu insanlar köy ve şehir arasındaki uçurumda çırpınıp dışarıdaki dünyaya açılmaya korkar, cesaret edemez.

Oysa kim bilir? Bir kıvılcım hayatlarında birçok şeyi değiştirebilir.

Geleceğimize ışık olan tüm eğitimci öğretmenlerimin, hocalarımın öğretmenler gününü kutluyorum.

Sevgi ve saygılarımla.

“Hey Sakarya, kim demiş suya vurulmaz perçin?
Rabbim isterse, sular büklüm büklüm burulur,
Sırtına Sakarya’ nın, Türk tarihi vurulur.” demiş Necip Fazıl “Sakarya Türküsü” adlı şiirinde…

Justinianus Köprüsü; Serdivan ilçesi, Beşköprü mevkiinde, D-100 (E-5) Karayolu’ nun 250 m. kuzeyinde, Sapanca Gölü’ nün sularını Sakarya Nehri’ ne boşaltan Çark Deresi (Melas Çayı) üzerinde yer almakta, Erken Bizans Dönemi’ nin Anadolu’ daki en görkemli anıtsal yapılarındandır.

Bizans İmparatoru Justinianus (527-565) tarafından M.S. 558-560 yıllarında yaptırılan Erken Bizans Dönemi’ nden günümüze sağlam olarak gelebilmiş olan bu taş köprü, 365 metre (apsisli yapıdan zafer takına kadar olan bölüm 384,30 metre) uzunluğunda, 9,85 metre genişliğinde olup, ortada yer alan dairesel 7 kemer, 2 batı, 3 doğu yönünde yer alan uçlara gittikçe küçülen tali kemerler dâhil toplam 12 kemerlidir.

Köprünün batı ucunda tak izi, doğu ucunda apsisli yapı ve köprü ile ilgili tonozlu yapı kalıntıları bulunmaktadır. Adapazarı güneybatı yakınında, daha doğrusu kentin o yanda hemen bitişiğinde bulunan, Justinianus Dönemi yapıtı çok görkemli köprüye önceleri Latince Pons (Köprü) deniyordu ve köprünün kendine özgü başka bir adı yoktu. Sonradan, Pons’ un Latince’ de “köprü” demek olduğunu bilmeyen Rumlaşmış halk, bu sözcüğü bir öz ad olarak algılayıp köprüyü, “Pons Köprüsü” anlamında Pontogephyra diye anmaya başladı; daha da geç dönemde, o ad Pentegephyra’ya (Beşköprü’ye) dönüştü. Oysa köprü şu veya bu biçimde beş parçalı olmadığı gibi, beş kemerli de değildir (oniki büyük kemerlidir). Karayolları Genel Müdürlüğü’ nce 1995 yılında onarılan köprünün taşıt trafiğine kapatılmış ve köprünün her iki ucuna üçer basamak yapılmıştır.

Fotoğraflar: Nagihan ŞEKERCİOĞLU

Kaynakça: http://www.kulturportali.gov.tr/turkiye/sakarya/gezilecekyer/justinianus-koprusu

Kırmızı…

Evet… En sıcak renktir. Türkülere, şarkılara ve şiirlere yer edinmiş o güzel renk… Bayrağımızdaki gibi asil, o sıcak renk…

Renklerin psikolojisi ile ilgili bir kaynaktan edindiklerim ise şöyle:

“Cesur, enerjik, tutkulu… Aşkın, öfkenin, arzunun ve tehlikenin simge rengidir. Kırmızı çok sevilen, çok dikkat çeken ve çok sık kullanılan bir renktir. İnsan psikolojisi üzerinde canlandırıcı, heyecan verici ve kışkırtıcı bir etkisi vardır. Bazı çalışmalar, kırmızı rengin yoğun olduğu ortamlarda insan vücudundaki enerjinin %10’ unun harekete geçtiğini savunur. Kırmızı, mutluluğu temsil eder ve iştah açar. Bu yüzden gıda firmalarının oldukça sık kullandıkları bir renktir. Kırmızı renk kan basıncını yani tansiyonu etkiler, ayrıca uyarı ve tehlike işareti olarak da kullanılır. ”

Geçtiğimiz ay, Konya’ da bir ikon olmuş; kırmızılı, iyi kalpli bu muhteşem kadınla karşılaşıp, kısıtlı zamanımda biraz sohbet edebilmiştim. Sultan ablanın derin hikayesini bilenler iyi bilir… Al Jazeera Muhabiri Başak ÇUBUKÇU’ nun haberinde belirttiği gibi: Kırmızı’nın altındaki ‘gerçek’ Sultan

Ve bakın aşk hakkında neler demiş? :

“Aşk olsun. Aşk olmayınca sıkıntı olur. Aşık olarak evlenmeyeni adam yerine koymam. Aşık olmayan adam, saman gelmiş saman gider. ”

Kırmızıyla sevgi dolu günlere…

Kaynaklar:

http://www.teknikeretiket.com/renklerin_psikolojisi.htm

http://www.aljazeera.com.tr/al-jazeera-ozel/konyanin-deli-kizi

Küçük İskender’ in “Kırmızı” adlı şiiri:

(https://www.youtube.com/watch?v=E33xxa45AZ4)

Kırmızı.
Kıpkırmızı.
Neyin kırmızı olduğunu fark edemeyecek kadar kırmızıyım.
Seviyorum.
Anlamak olsun bu.
Şimdilik anlamak olsun bu.
Tarif etmek istemiyorum.
…………………….
Kırmızı.
Kıpkırmızı.
Neyin kırmızı olduğunu fark edemeyecek kadar kırmızıyım.
***

Naçizane, fotoğraflarım…